Kur thonë se gjaku nuk është ujë dhe se një mollë nuk bie larg pemës, e gjithë kjo ka arsyet e veta. Prindërit dhe fëmijët janë shumë të lidhur, në çdo mënyrë. Nuk kemi as për të përmendur se, me gjithë respektin që kam për baballarët, lidhja mes mamit dhe fëmijëve është disi më e thellë dhe më domethënëse. Në fund të fundit, ata i mbanin fëmijët e tyre në trup dhe më vonë ata janë më së shpeshti mendimi i parë i një fëmije në çdo situatë. Por kjo lidhje duket se ka edhe një bazë fizike.
Jo shumë kohë më parë, shkenca konfirmoi se një grua që ka lindur një fëmijë ka edhe qeliza të atij fëmije në trupin e saj.
Duket si fantashkencë, apo jo? Do të sqarojmë.
Gjatë shtatzënisë, ndërsa nëna dërgon lëndë ushqyese, oksigjen, ujë dhe gjëra të tjera jetësore tek foshnja përmes placentës, qelizat e fetusit mund të kalojnë nëpër të njëjtën placentë në gjakun e nënës. Ky fenomen quhet mikroçimerizëm. Këto qeliza mbeten në trupin e nënës për vite, ndonjëherë edhe me dekada.
Kjo u konfirmua nga një studim i madh i kryer në vitin 2012, në të cilin shkencëtarët gjetën qeliza mashkullore në trurin e një gruaje. Por shtatzënia nuk është e vetmja mënyrë që këto qeliza të arrijnë në trupin e gruas.
Çfarë është saktësisht mikrochimerism?
«Mikrokimerizmi është një dukuri magjepsëse dhe komplekse, në të cilën një numër i vogël qelizash të një individi ekzistojnë brenda trupit të një individi tjetër gjenetikisht të dallueshëm»,—shpjegoi shkencëtari Dr Renu Bala. “Kjo mund të ndodhë nëpërmjet disa mekanizmave, të tilla si shtatzënia, transfuzionet e gjakut ose transplantet e organeve.”
Mikrokimerizmi (FMc) i referohet në mënyrë specifike lëvizjes së qelizave nga fetusi në trupin e nënës nëpërmjet placentës. Shkencëtarët pohojnë, disa arsye pse kjo mund të ndodhë. Së pari, placenta është lidhja reale, fizike midis sistemit të qarkullimit të gjakut të nënës dhe fetusit. Përveç kësaj, sistemi imunitar i një gruaje është më i dobët se zakonisht gjatë shtatzënisë, gjë që mund të lejojë përkohësisht qelizat të hyjnë në gjak pa u sulmuar.
Transferimi i qelizave fillon herët— shfaqet në gjak në javën e 4-të ose të 5-të të shtatzënisë. Këto qeliza janë gjithashtu unike, sepse mund të rriten në lloje të ndryshme indesh në të gjithë trupin.
Qelizat e mikrokimerizmit janë gjetur në organet e nënës si zemra, mushkëritë, truri, gjoksi dhe lëkura.
Qelizat mund të ekzistojnë për dekada megjithatë, shkencëtarët ende nuk janë të sigurt se sa kohë qelizat e foshnjës mund të qëndrojnë në të vërtetë në trupin e nënës. Në disa raste, këto qeliza u zbuluan dekada pas shtatzënisë, prandaj shkencëtarët besojnë se janë aty për një kohë të gjatë, e ndoshta edhe përgjithmonë. Por në shumicën e rasteve, numri i këtyre qelizave zvogëlohet me kalimin e kohës, veçanërisht nëse sistemi imunitar i nënës i identifikon ato dhe fillon t’i heqë ato.
Pasojat shëndetësore për mamin janë të ndërlikuara
Qelizat e mikrokimerizmit mund të ndihmojnë e madje të mbrojnë, duke ndihmuar në rindërtimin e indeve pas lindjes. Shumë studime madje sugjerojnë se qelizat e fetusit mund të udhëtojnë drejt plagëve të nënës për të ndihmuar në shërimin. Magjepsëse, apo jo? Por në të njëjtën kohë, mund të ketë edhe disa rreziqe shëndetësore që lidhen me mikrokimerizmin që është ende duke u studiuar.
Për shembull, disa kërkime tregojnë se ajo mund të luajë një rol në sëmundjet autoimune të nënës ose në disa lloje të kancerit. Edhe pse nuk e dimë saktësisht se çfarë roli luan mikrokimerizmi në zhvillimin dhe shëndetin e gruas, mund të themi se është një lidhje e fuqishme midis nënës dhe fëmijës./natalmedia.com/
*Materialet dhe informacionet në këtë portal nuk mund të kopjohen, të shtypen, ose të përdoren në çfarëdo forme tjetër për qëllime përfitimi pa miratimin e drejtuesve të “natalmedia”
