Kohërat e vjetra kur ne ishim të lumtur

  1. Portier ishte gjithmonë ai që ishte më i shëndosh nga shokët e tij.
  2. Ndeshja përfundon kur të gjithë ishim të lodhur.
  3. Edhe nëse rezultati është 20-0, fiton kush shënon golin e fundit.
  4. Nuk kishte gjykatës (ne gjykojmë veten).
  5. Faull jepet vetëm nëse lëndoheshim ose dikush fillon të qajë.
  6. Nuk ka pozicion jashtë loje
  7. Nëse pronari i topit largohet, ndeshja përfundon.
  8. Dy lojtarët më të mirë nuk mund të jenë në të njëjtin ekip.
  9. Nëse je zgjedhur i fundit, ishte një poshtërim i madh.
  10. Në faulle, muri do të qëndrojë shumë afër topit.
  11. Ndeshja ndërpritet kur një i moshuar kalon në “fushën e lojës”.
  12. Lojtarët e lagjes më të afërt janë armiq të përjetshëm.
  13. Mbrojtjen e luajnë ata që nuk kanë ide për futbollin, në vend të portierit.
  14. Kur të moshuarit vijnë për të luajtur, duhet të largoheni nga fusha pa shumë shqetësime.
  15. Është gjithmonë një fqinj që nuk të lejon të luash dhe të kërcënon se do të të marrë topin.
  16. Nëse basti vendoset në mes të lojës loja tani bëhet shumë serioze dhe duket si një finale e Kupës së Botës.
  17. Golat ishin dy gurë ose dy xhaketa, por gjithmonë njëri gol ishte më i vogël se tjetri (zënka të vazhdueshme).
  18. Kur topi kalon portierin, goli nuk llogaritet.

Ishin kohërat kur ne ishim të lumtur. /natalmedia.com/

 

Materialet dhe informacionet në këtë portal nuk mund të kopjohen, të shtypen, ose të përdoren në çfarëdo forme tjetër për qëllime përfitimi pa miratimin e drejtuesve të “natalmedia”

 

SHPËRNDAJE:

Related posts